Με τον όρο αιματουρία ονομάζουμε την κατάσταση κατά την οποία ο ασθενής αποβάλλει ούρα που περιέχουν αίμα.
Η αιματουρία χωρίζεται σε 4 κατηγορίες.
- Μακροσκοπική, όταν τα ούρα είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού.
- Μικροσκοπική, όταν η παρουσία αίματος αποκαλύπτεται μόνο με το μικροσκόπιο.
- Ανώδυνη, όπου τίθεται υποψία κακοήθειας ή απορρύθμιση αντιπηκτικής αγωγής.
- Επώδυνη, η οποία συνήθως οφείλεται σε καλοήθη αίτια χωρίς όμως και πάλι να αποκλείεται η κακοήθεια.
Οι ηλικιωμένοι και οι καπνιστές έχουν υψηλότερα ποσοστά εμφάνισής αιματουρίας. Η λήψη ορισμένων φαρμάκων μπορεί να προκαλέσει διαφυγή αίματος στα ούρα (αντιθρομβωτικά, ηπαρίνη, ασπιρίνη) και ορισμένα αντίνεοπλασματικά, όπως η κυκλοφωσφαμίδη.
Επίσης, η έντονη άσκηση μπορεί να προκαλέσει αιματουρία.
Άλλες αιτίες μπορεί να είναι:
- Λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού(ουρολοιμώξεις, κυστίτιδες).
- Λιθίαση ουροδόχου κύστης, νεφρών, ουρητήρων
- Λοίμωξεις του νεφρού(πυελονεφρίτιδα). Τα συμπτώματα συνήθως μοιάζουν με αυτά μιας ουρολοίμωξης, είναι όμως πολύ πιθανό να προκαλέσει υψηλό πυρετό και έντονο άλγος στην πλάτη.
- Υπερτροφία προστάτη. Όταν υπάρχει διόγκωση του αδένα συνήθως μετά την ηλικία των 50 ετών, με αποτέλεσμα ο αδένας να πιέζει την ουρήθρα.
- Προστατίτιδα (Η διόγκωση και η φλεγμονή του προστάτη)
- Κληρονομικές διαταραχές όπως δρεπανοκυτταρική αναιμία
- Τραυματισμός νεφρού-ουροδόχου κύστης σε τροχαίο ατύχημα ή πτωση
- κακοήθεια νεφρού-ουρητήρα-ουροδόχου κύστηςΓενικά, η αιματουρία είναι ένα θορυβώδες σύμπτωμα που πρέπει να κινητοποιεί άμεσα τον ασθενή για αναζήτηση ιατρικής βοήθειας.
Για την αντιμετώπιση της αιματουρίας συνιστάται άφθονη λήψη υγρών εφόσον υπάρχει λοίμωξη και χορηγείται το κατάλληλο αντιβιοτικό. Σε μεγάλη αιματουρία που περιέχει πήγματά ίσως χρειαστεί η τοποθέτηση ουροκαθετήρα με πλύσεις κύστεως μέχρι την υποχώρηση της αιματουρίας. Όταν ολοκληρωθεί όλος ο έλεγχος και διαπιστωθεί το αίτιο της αιματουρίας ίσως να χρειαστεί χειρουργική παρέμβαση(σε νεοπλάσματα νεφρών, όγκοι ουροδόχου κύστης-προστάτη, υπερπλασία προστάτη).
Η λιθίαση στο νεφρό συνήθως αντιμετωπίζεται με εξωσωματική λιθοτριψία.