Στυτική δυσλειτουργία ονομάζεται η αδυναμία επίτευξης ή και διατήρησης στύσης ικανής για διείσδυση. Είναι συχνότερη σε άντρες μεταξύ 40-70 ετών. Μπορεί όμως να παρατηρηθεί και σε νεαρότερες ηλικίες.
Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να οφείλεται σε οργανικά, ψυχογενή και μεικτά αίτια.
Τα πιο συχνά οργανικά αίτια στυτικής δυσλειτουργίας:
- Μεταβολικό σύνδρομο (Χαρακτηρίζεται από ένα συνδυασμό παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου μεταβολικής αιτιολογίας, σημαντικότεροι από τους οποίους είναι η υπέρταση, η κοιλιακή παχυσαρκία, η δυσλιπιδαιμία και οι διαταραχές στο σάκχαρο του αίματος).
- Νόσος Peyronie (είναι μια πάθηση του πέους η οποία προκαλεί γωνίωση όταν αυτό βρίσκεται σε στύση είτε προς τα επάνω είτε προς τα κάτω είτε ακόμη και προς τα πλάγια. Αρκετά συχνά προκαλεί πόνο κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής αλλά και δυσκολία στη στύση).
Νευρολογικά νοσήματα, όπως:
- Kακώσεις του νωτιαίου μυελού
- Πάρκινσον
- Σκλήρυνση κατά Πλάκας
- Παχύσαρκία
- Κάπνισμα
- Αλκοολισμός
- Χρήση ναρκωτικών ουσιών
- Υπερπλασία του προστάτη
- Σακχαρώδης διαβήτης
- Ορμονικές διαταραχές, (χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης)
- Υψηλή αρτηριακή πίεση
- Καρδιολογικές παθήσεις
- Υψηλές τιμές χοληστερίνης και τριγλυκεριδίων
- Απόφραξη των αγγείων
Τα πιο συχνά ψυχογενή αίτια στυτικής δυσλειτουργίας:
- Άγχος ανταπόκρισης στη σεξουαλική διάθεση της συντρόφου
- Άγχος για την εικόνα σώματος μπροστά στη σύντροφο
- Έχει προηγηθεί μία ιδιαίτερα απαιτητική και κουραστική ημέρα
- Έχει προηγηθεί έξοδος με μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ
- Αμηχανία μπροστά σε μια νέα σχέση-σύντροφο
- Υπάρχει μεγάλη καταπίεση για διάφορα γεγονότα
- Υπάρχει έντονο γενικευμένο άγχος
- Κατάθλιψη
Τα πιο συχνά νευρογενή αίτια στυτικής δυσλειτουργίας:
- Όγκοι εγκεφάλου
- Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο
- Δισκοπάθεια
- Τραύμα στη σπονδυλική στήλη ή στο κρανίο
- Χειρουργική επέμβαση στην πύελο
Τα πιο συχνά φαρμακευτικά αίτια στυτικής δυσλειτουργίας:
- Aντιυπερτασικά
- Αντικαταθλιπτικά
- Ηρεμιστικά
- Οιστρογόνα
- Αντιισταμινικά
- Αντιανδρογόνα
- LH-RH ανάλογα
Τα πιο συχνά ενδοκρινικά αίτια στυτικής δυσλειτουργίας:
- Έλλειψη ανδρογόνων
- Θυρεοειδοπάθειες
- Υπερπρολακτιναιμία
- Διατήρηση σωματικού βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα.
- Σωματική άσκηση τουλάχιστον 2 με 3 φορές την εβδομάδα.
- Μεσογειακή διατροφή.
- Διακοπή του καπνίσματος. Το κάπνισμα βλάπτει τα αγγεία του πέους και ευθύνεται για στυτική δυσλειτουργία.
- Διατήρηση χαμηλών επιπέδων χοληστερίνης και τριγλυκεριδίων.
Η θεραπεία καθορίζεται από το είδος της στυτικής δυσλειτουργίας. Αν το αίτιο είναι ψυχογενές ή οργανικό. Συχνά, όταν το πρόβλημα είναι μεικτό, γίνεται συνδυασμός ψυχοθεραπείας και φαρμακευτικής θεραπείας.Όταν η στυτική δυσλειτουργία οφείλεται σε οργανικά αίτια οι επιλογές που υπάρχουν είναι οι εξής:
- Φάρμακα από το στόμα. Υπάρχουν, τέσσερα διαφορετικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη στυτική δυσλειτουργία: αβαναφίλη, βαρδεναφίλη, σιλδεναφίλη και ταδαλαφίλη.
- Θεραπεία με κρουστικά κύματα. Είναι μία νέα μέθοδος θεραπείας η οποία χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια με πολύ καλά αποτελέσματα.
- Ενδοσηραγγώδεις ενέσεις. Είναι μια διαδικασία η οποία είναι γενικά εύκολη στην εκμάθηση και εφαρμόζεται από ένα μεγάλο πληθυσμό σε όλο τον κόσμο. Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή και καλή εκπαίδευση έτσι ώστε να γίνει η σωστή δόση του φαρμάκου και να αποφευχθούν σημαντικές επιπλοκές όπως ο πριαπισμός.
- Ορμονοθεραπεία. Εφαρμόζεται σε ασθενείς οι οποίοι έχουν έλλειψη τεστοστερόνης. Εφαρμόζεται σε μικρό ποσοστό ασθενών, οι οποίοι έχουν έλλειψη τεστοστερόνης.
- Τοποθέτηση Πεϊκής πρόθεσης. Εφαρμόζεται, σε περίπτωση που έχουν αποτύχει όλες οι προηγούμενες μορφές θεραπείας. Είναι μια ειδική συσκευή η οποία προκαλεί μηχανικά στύση όταν το επιθυμεί ο ασθενής. Έχει ένα αρκετά υψηλό κόστος και πραγματοποιείται στο χειρουργείο.