Καρκίνος προστάτη

Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο συχνότερος καρκίνος στους άντρες και η δεύτερη σε συχνότητα αιτία θανάτου από καρκίνο (μετά τον καρκίνο του πνεύμονα) στους άνδρες. Περίπου 20% των ανδρών θα προσβληθούν κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να ανεβάσει την 5ετή επιβίωση έως και 100% πραγματοποιώντας μόνο έναν ετήσιο προληπτικό έλεγχο.

Εξαιτίας του γεγονότος ότι σε αρχικά στάδια δεν εμφανίζονται συμπτώματα έχει τεράστια σημασία η έγκαιρη διάγνωση, η οποία επιτυγχάνεται με την τακτική προληπτική εξέταση. Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ κρίσιμη καθώς μεγάλο ποσοστό περιπτώσεων σε αρχικά στάδια μπορεί να έχει πλήρη ίαση.

Ο προληπτικός έλεγχος περιλαμβάνει:

  • Λήψη ιστορικού
  • Δακτυλική εξέταση
  • Μέτρηση PSA στο αίμα.

Με βάση τα ευρήματα θα αποφασιστεί αν χρειάζεται να υποβληθεί ο εξεταζόμενος σε βιοψία προστάτη, η οποία και αποτελεί την μοναδική εξέταση που μπορεί να επιβεβαιώσει επισήμως την διάγνωση του καρκίνου προστάτη.

Οι τρεις κυριότεροι παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη

    • Αυξανόμενη ηλικία
    • Κληρονομικότητα (ένας συγγενής διπλάσιος κίνδυνος, δύο συγγενείς.
      11πλάσιος)
    • Καταγωγή (οι Αφροαμερικανοί 6 φορές συχνότερα από τους λευκούς)

Επιπρόσθετοι παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη που έχουν αναφερθεί.

  • Κατανάλωση αλκοόλ
  • Έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία(π.χ ακτινοβολία πυέλου)
  • Η διατροφή πλούσια σε λιπαρά και η παχυσαρκία
  • Τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης
  • Σεξουαλική συμπεριφορά
  • Η επαγγελματική έκθεση (εργασία σε βιομηχανία ελαστικών, κάδμιο)

Ο καρκίνος του προστάτη τις περισσότερες φορές δεν συνοδεύεται από συμπτώματα στα αρχικά στάδια. Για αυτό το λόγο, πολλές περιπτώσεις καρκίνου του προστάτη παραμένουν αδιάγνωστες μέχρι την εξάπλωση του καρκίνου, πέρα από την περιοχή του προστάτη.Όταν αρχίσουν να εμφανίζονται συμπτώματα, αυτά μπορεί να είναι τα ακόλουθα:

  • Διαταραχές ούρησης (δυσουρία, αιματουρία, νυχτερινή συχνοουρία κ.α.).
  • Επώδυνη εκσπερμάτιση.
  • Πόνος στην οσφύ, στα ισχία ή στο άνω μέρος των μηρών.
  • Απώλεια όρεξης και βάρους.
  • Επίμονος πόνος στα οστά.

Σε περίπτωση που η βιοψία προστάτη βγει θετική και συνδυάζεται με εύρημα της κλινικής εξέτασης, το PSA καθώς και την αξονική τομογραφία ή και το σπινθηρογράφημα οστών όπου είναι αναγκαίο, θα καθοριστεί και το κλινικό στάδιο της νόσου σύμφωνα με το οποίο θα πρέπει να γίνει η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.

Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία, το κλινικό στάδιο της νόσου αλλά και τη γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς.

  • Στενή παρακολούθηση: σε επιλεγμένες περιπτώσεις πολύ αρχικών σταδίων της νόσου και υπό την προϋπόθεση ότι ο ασθενής ακολουθεί επιμελώς το αυστηρό πρωτόκολλο παρακολούθησης.
  • Επεμβατική θεραπεία: στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί τον χρυσό κανόνα. Η επέμβαση είναι η ριζική προστατεκτομή και προσφέρει υπό προϋποθέσεις, υψηλά ποσοστά πλήρους ίασης. Η επέμβαση εκτελείται είτε με την κλασσική μέθοδο, είτε με την Ρομποτική μέθοδο. Κατά την επέμβαση αφαιρείται όλος ο προστάτης με το περίβλημα του (την κάψα) καθώς και οι επιχώριοι λεμφαδένες.
  • Ακτινοθεραπεία: μπορεί να είναι εξωτερική η εσωτερική (βραχυθεραπεία)ή συνδυασμός αυτών. Αποτελεί εναλλακτική επιλογή όταν ο ασθενής δεν δύναται (λόγω ηλικίας η συνόδων προβλημάτων) να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.
  • Ορμονοθεραπεία: Ορμονική θεραπεία: καταστολή δηλαδή των ανδικών ορμονών. Χρησιμοποιείται σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο προστάτη ή συμπληρωματικά.
  • Χημειοθεραπεία: σε περιπτώσεις μεταστατικής νόσου η επικουρικά σε συνδυασμό με άλλες μεθόδους.